آزمایش موجودیت هوا: (Air Content Test)
هدف از این آزمایش دریافت فیصدی خلا در مخلوط کانکریت میباشد.
نمونهء از کانکریت مورد نظر گرفته شده و درجه حرارت آن چک میگردد، درجه حرارت آن باید بین 10 الی 30 درجه سانتی گرید باشد. نمونه در سه لایه در ظرف مخصوص Air Content که با گیج مجهز است جابجا شده و در هر لایه 25 ضربه توسط راد مخصوص وارد میگردد. بعداً ظرف را توسط سرپوش آن بسته نموده وآ ب در آن علاوه میگردد تا مقدار خلا که در ظرف پیدا شده است از بین برود با استفاده از پمپ کوچک که بالای سرپوش ظرف نصب است داخل ظرف پمپ نموده تا زمانیکه Air meter که در آله نصب است صفر گردد. سپس بالای نمونه که داخل ظرف است توسط وسایل که خود آله به آن مجهز است فشار وارد نموده زمانیکه سوزن گیج فشار سنج متوقف گردید گیج خوانده میشود. بعد از آن وال های ظرف را باز نموده و گیج دوباره خوانده میشود. تفاوت خواندن اولی و دومی گیج عبارت از فیصدی Air Content مخلوط مربوطه میباشد.
آزمایش مقاومت فشاری کانکریت: (Compression Test of Concrete)
بعد از اینکه یک مخلوط کانکریت دیزاین گردید و یا نظر به تناسب دریافت شده انتخاب گردید جهت اطمینان بیشتر ضرورت می افتد تا عملاً مقاومت کانکریت مربوطه را مشاهده نماییم. بدین منظور نمونه های ساخته میشود که با استفاده از این نمونه ها میتوانیم مقاومت کانکریت را دریابیم. نمونه ها به شکل مکعبی یا سلندر شکل ساخته میشود که نوع دوم آن معمول میباشد. نمونه مکعبی دارای ابعاد 15cm و نمونه سلندری دارای قطر 15cm و ارتفاع 30cm میباشد. معمولاً شش نمونه جهت دریافت مقاومت فشاری کانکریت ساخته میشود. که سه دانه آن بعد از هفت روز و سه دانه آن بعد از 28 روز آزمایش میگردد.
طرزالعمل ساختن نمونه: (Making of Cylinder Specimen)
اولاً قالب را با مبلائیل و یا کدام مایع چرب کننده چرب نموده با در زمان جدا کردن نمونه از قالب کدام مشکل بوجود نیاید. سپس قالب را در سه مرحله با طبقات مساوی پر نموده بالای هر طبقه توسط راد که مشخصات آن قبلاً ذکر شده است 25 ضربه را وارد مینماییم و بالآخره سطح نمونه را هموار میسازیم. این قالب های پر شده را در هوای آزاد در درجه حرات بین 16 الی 27 درجه سانتی گرید به مدت 48 ساعت نگهداری شده و بعد از مدت مذکور نمونه ها را از قالب ها جدا نموده و بعد از نیم ساعت آنها را در آبیکه دارای درجه حرارت 23±2Ċ باشد نگهداری میشود. بعد از مدت معینه یعنی هفت روز و 28 روز نمونه ها را از آب بیرون مینماییم. قبل از اینکه آزمایش را بالای نمونه انجام دهیم ضرورت می افتد تا سطح نمونه را کاملاً هموار بسازیم. برای این منظور ذیلاً عمل مینماییم.
طرزالعمل هموار سازی سطح سلندر: (Capping of Cylinder)
به خاطر هموار سازی سطح سلندر(نمونه کانکریت) از کلاه سازی (capping) استفاده مینماییم. هرگاه سطح سلندر هموار نگردد قوه وارده ماشین کمپریشن بالای تمام نقاط سطح نمونه یکسان وارد نگردیده که درینصورت مقاومت اصلی کانکریت دریافت شده نمیتواند. پس بدینمنظور برای نمونه کلاه (cap) ساخته میشود این کلاه میتواند از سمنت خالص، از گچ با مقاوم و یا از مخلوط سلفر و گرافیت باشد. معمول ترین آنها مخلوط سلفر و گرافیت میباشد. طوریکه 75% پودر سلفر همرای %25 فیصد گرافیت یکجا گردیده بدون علاوه نمودن آب شکل مایع را به خود اختیار مینماید. این مایع حرارت داده میشود و در ظرف مخصوص که قطر آن اندکی بزرگتر از قطر سلندر است انداخته میشود و بعداً سلندر با دقت به کمک آبترازو در ظرف گرفته میشود. مایع مذکور به زودترین فرصت جامد گردیده و سطح سلندر را میپوشاند، که به این ترتیب نمونه ساخته شده آماده آزمایش میگردد. بعد از اینکه نمونه آماده آزمایش گردید نمونه تحت ماشین کمپریشن که مقاومت کانکریت را دریافت میکند گذاشته میشود. ماشین را روشن نموده قوه به شکل اتوماتیک بالای نمونه وارد شده وهنگامیکه نمونه شکست میکند قوه که در هنگام شکست ثبت میگردد به همین ترتیب تمام نمونه ها را آزمایش نموده و قوه های مربوطه را یادداشت مینماییم. با استفاده از همین قوه های یادداشت شده میتوانیم مقاومت فشاری هر نمونه و مقاومت کانکریت را که این نمونه ها از آن ساخته شده است دریابیم.
مقاومت فشاری نمونه = قوه وارده بالای نمونه ÷ مساحت سطح نمونه
مقاومت فشاری کانکریت عبارت از اوسط مقاومت فشاری نمونه ها میباشد.