آزمایش وزن مخصوصه اعظمی اسفالت

آزمایش وزن مخصوصه اعظمی اسفالت: (Test of Theoretical Maximum Specific Gravity of Asphalt mix (GMM)) (AASHTO T-209)           --    

هدف از این آزمایش دریافت وزن مخصوصه اسفالت میباشد.

طرزالعمل: نمونه اسفالت را بعد از کوارترینگ (quartering) به اندازه 2 الی 3 کیلو گرام(نمونه به اساس بزرگترین اندازه جغل گرفته میشود) در ظرف مخصوص انداخته ظرف و نمونه و ظرف را جدا، جدا وزن مینماییم. در ظرف که نمونه اسفالت در آن است آب را به اندازه که 5 الی 10 سانتیمتر بالای نمونه آب قرار داشته باشد علاوه مینماییم. سپس توسط ماشین بنام vacuum pump هوای داخل ظرف را خالی مینماییم، معمولاً بعد از 18 دقیقه هوای آن کشیده میشود. این هوا را به خاطر خالی مینماییم تا هوای که بین ذرات نمونه اسفالت موجود است کشیده شود تا حجم اصلی نمونه اسفالت پیدا شود. بعداً ظرف را پر از آب که دارای درجه حرارت 25±0.5Ċ باشد مینماییم و سر آنرا طوری بسته مینماییم که هیچ هوا در زیر سر پوش باقی نماند. سرپوش معمولاً شیشه میباشد. سپس ظرف را که حاوی نمونه و آب است وزن نموده ویادداشت مینماییم. بعداً ظرف را خالی نموده و از آب با حرارت Ċ25  پر نموده توسط سرپوش طوری بسته مینماییم که تحت آن هوا وجود نداشته باشد. سپس آنرا وزن و یادداشت مینماییم. با استفاده از طرزالعمل فوق وزن مخصوص مخلوط اسفالت را طور ذیل دریافت مینماییم.

محاسبه:

وزن مخصوصه اسفالت = کثافت وزنی اسفالت ÷ کثافت وزنی آب

کثافت وزنی اسفالت = وزن اسفالت ÷ حجم اسفالت

وزن اسفالت = وزن ظرف جمع وزن نمونه اسفالت – وزن ظرف

حجم اسفالت = وزن باخته شده نمونه اسفالت در آب   

وزن باخته شده نمونه در آب = وزن نمونه اسفالت – ( وزن ظرف، نمونه و آب -  وزن ظرف و آب )

کثافت وزنی آب                           1g/cm3

از این آزمایش برای دریافت فیصدی کمپکشن اسفالت در ساحه استفاده میشود.